Acimasiz aksamuzeri umutlarin vardi senin...Hep o ilik ruzgarin arkasina saklanirdin bir bahar gunune yakin...Aksam uzeri umutlarin vardi;hani su martilara atilanlardan koparilip koparilip.Saclarini oksamasindan korktun ruzgarin...Agladin masum yuzlu ask oyunlarina...Sen kendini ucuncu tekil sahis olarak isledin bulutlarin uzerine...Cesitli sekillere benzettigimiz hayal turkuleri soyledigimiz bulutlarin uzerine..Sen ucuncu tekil sahis olmayi sectin..Sevemedin sevdiklerini...Opemedin...
Ceplerinde kucuk kucuk bahaneler tasirdin...Sevildigini hissettiginde onlari avuc avuc firlatirdin seni sevenlerin yuzune...Hep korktun ucurtma ucurmaktan ! Cunku senin hem yukseklik korkun vardi hemde asagilik kompleksin ! Sen gozlerini kapayip sevda sarkilari haykiramadin karanlik gecelerde gokyuzunu aydinlatmak inadiyla...Hep korktun biri duyar diye seni...Tek dostun yildizlarindi sanki...Onlarin duymasindanda korktun;yildizlarada belli etmedin bunu...Herkesin aksine parlak ve buyuk yildizlara degilde farkedilmeyecek derecedeki sonuk yildizlara onem ve deger vermeyi sectin...Marifet kucugune deger vermek degildi yasatabilmekti hakedeni...Yasatabilmekti zor olan...Ama olmasi gereken...Yuzlerimizin onunde bir perde var...Limon tadinda , rengide ayni tadi birakiyor gozlerde...Ama o goslerin ele verdi seni hep ve utangacliginla gulumsedin seni ele veren;yureginin aynasi olan kostebege...Sucunun ortaya cikmasindan pismanlik duyuyor;bunu gostermemekte diretiyordun...Fakat hucre cezasida cekiyordun gulumseyerek yuzlere,aglayarak geceleri...Uyuyamayarak...Kalbinin duvarina cizdin her gecen gunu,konusulmayan konusmalarin murekkebiyle,dogmadigin zamanlarin hic bilmedigin sarkilariyla...Sen;seni ele veren gozlerinide linc ettin sonunda:Inatci inatlarimizi savastirdik acimasiz gururlarimizla...Savasan biz degildik aslinda...Sevenlerinin ruyalarina gururlarinin tuttugu;inatlarinin yardim ve yataklik ettigi kiralik katilleri saliyordun...Olum sahnelerinide gormekten kactin hep...Ama oldurmekten,oldurtmekten hic korkmadin,hic utanmadin...Yagmurdan sonraki toprak kokusunu icine cekemedin;cunku guzel seyler zehirlerdi seni...Guzel olmaya aday olmak isteyen "sey" sayilabilecek kadar varolan seyler dahi...Zehirlerdi...Birisinden ozur dilemek sende tokat yemis etkisi birakirdi;o yuzden korkardin dilinin ucundakini disari cikarmaya...Kulaklarinda hep o melodiler vardi;issiz adanda pesine dusen yerlilerin seni kurban etmeye gelirken;duyupta korkasin diye cikarttiklari,kurban torenlerindeki irkiltici melodiler...Duyardin;kacamazdin...Sen kurban olmaya mahkumdun kendi adanda...Ruyalarindan degilde uyanikken gordugun kabuslarindan uyanana dek...Icinde var olan o melek seni biryerlere goturecegini sandigin herseyin;seni tekrar sana birakacagini soyluyordu...Inanmak istemiyordun...Yine;dogmadigin zamanlarin hic bilmedigin sarkilarini islikla caliyordun kabus kokulu koridorlarda...Benim yerimede agladigini fisildadi melek ve aglayacagini...Daha once benim yaptigim gibi;aglamak...Insandik ve yine yetinmiyorduk acimasizca...Ruhunda ask,ruhunda inat...
Sen ucuncu tekil sahis.Sana yaklastigim anda sen yine cektin silahini...Seni harakiriye zorladigimi dusunuyordun biliyorum...Icındeki aptal gorunumlu guclu gururunla doluydu mermi kovanlarin...Evet birazda kendi basinda tut intihar ve suikast silahlarini...Oldurerek sag kalma savasiydi sence yasamak...Oyle zannediyor ama olduruyor ve cezani cekmek uzere herhangi bir harfle nitelendiremeyecegim tipteki cezaevine sevkediliyordun kimseler gormeden...Oldurdugunu zannettigin,adini dusman koydugun kardeslerin ise yerlerini buluyordu "oteki cennet" lerde...Mutlu olma yuzdeleri seninkinden fazlaydi...Bu noktada;supheler cehennemde,supheler cinnetlerde...Karsimda "sen" yoktun...Melek yuzlu siluetin,heykelindi konustugum...Giderkende soyledigim son sozler "gozyaslarim" oldu melek gorunumlu insan siluetine...
Gozyasiysa,aciysa istedigin;istedigin olsun...Gule gule git gittigin yollarin sonuna...Umut ve zafer olsun yansimasi yuzunun....